موضوع:روابط انسانی
استاد:دکتر ابوالفضل بختیاری دانشجو:سیده فاطمه کمالی تقوی رشته:کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
مقدمه:روابط انسانی یکی از ویژگی های مشخص توسعه ی سازمانی می باشد .توجه به این موضوع نقش غیر قابل انکاری جهت اهداف و عملکرد سازمان دارا می باشد .هرچه بر عمر مدیریت افزوده میشود توجه به عامل انسان به عنوان سرمایه فکری بیشتر مورد توجه سازمان قرار میگیرد و مدیران میکوشند از طریق تغییر در روابط کار کنان به افزایش بهره وری دست یابند .نوشتار حاضر با تمرکز بر روابط انسانی کوشیده است اهمیت این موضوع را به اختصار شرح وبیان نماید.
اساس فلسفی نظری روابط انسانی بر این اندیشه استوار است که حرمت و شان انسان در محیط کار باید احیا شود ،هدف های سازمان در جهت رفاه کار کنان مورد تجدید نظر قرار گیرد ،در تصمیم گیری و مدیریت از مشارکت گروهی افراد استفاده شود ،با تغییر در ساختار سازمان امکان آزادی عمل وابتکار به افراد داده شود تا کار وشغل آنان تلاش بر انگیز و رضایت بخش گردد وبالاخره اهمیت و جایگاه گروه ها در محیط کار به درستی شناخته شود .از لحاظ نظریه ی روابط انسانی ، سازمان به منزله ی یک نظام (سیستم)طبیعی است گروهی اجتماعی است که تلاش میکند در موقعیت خاص خود سازگار شده ،تعادل خود را حفظ کرده،زنده مانده و دوام بیاورد بقا برای گروه های اجتماعی بسیار مهم است وگاهی ممکن است هدف سازمان به خاطر آن نادیده گرفته شود در واقع این نظریه مدلی ارگانیک (زنده)از سازمان به عنوان سیستم طبیعی ترسیم میکند.در مقام یک نظریه روابط انسانی کوشید با عطف توجه به افراد و گروه کار مسایلی را که در نظریه های قبلی از آنها غافل مانده بودند حل کند.در این نظریه در دستیابی به اثربخشی،افراد،بیشتر از ساختار اهمیت دارند.
نتیجه گیری :موضوع روابط انسانی در مدیریت موضوعی بسیار برجسته و دارای اهمیت به سزایی میباشد به طوری که کسانی که در عرصه ی مدیریت موفق بوده اند به نقش و جایگاه بی بدیل منابع انسانی در مدیریت توجه کامل داشته برای شان و منزلت انسان اهمیت و احترام خاصی قایل بوده اند بی شک توجه به این موضوع باعث افزایش رضایت شغلی ، انگیزه، اعتماد به نفس،امنیت و بهداشت روانی و ...در کار کنان و در نهایت نیل به اهداف سازمان خواهد شد .
منبع:-علی علاقه بند (1393).مبانی نظری واصول مدیریت آموزشی (تهران:روان ).فصل سوم،ص71.